Rezerwat krajobrazowo-geomorfologiczny „Źródła rzeki Łyna” im. prof. R. Kobendzy
Zródła rzeki Łyna znajdują się na wysokości 153 m n.p.m. obszar ma charakter erozyjny. Wysiękowe źródła rzeki tworzą cyrki wod ne. Łyna przedziera się przez pasmo morenowe, które względem rzeki jest na wysokości 30 m. Spiętrzono wodę i powstało jeziorko o pow. 1 ha. Wysoki spadek rzeki wykorzystany był do budowy Łyńskiego Młyna. Pierwsza wzmianka, właściciel młyna Komtur Johan von Baffort, dokonuje inspekcji w 1387 r. Najpierw mielono zboże, potem kaszę, w pobliżu sukiennicy Neidenburga zbudowali folusz do wyrobu sukna w 1657 r., który palą Tatarzy. Podczas toczonej bitwy 23 sierpnia 1914 roku młyn zajmują Rosjanie. W 1941 roku powstaje rezerwat krajobrazowo-geomorfologiczny „Źródła rzeki Łyna” im. prof. R. Kobendzy, obszar o 120,54 ha z licznymi bocznymi wąwozami, dolinkami o stromych zboczach. Występuje bardzo rzadka wsteczna erozja źródliskowa, stanowiąca rzadkie zjawisko w skali europejskiej. Dla zwiedzających w rezerwacie zbudowano ścieżki oraz pomosty ułatwiające penetrację zboczy i obserwację interesującego zjawiska. Rezerwat rzeki Łyna pełen jest szemrzących strumyków. Wśród nich od zachodu jest kurhan – święte miejsce Prusów, z ustawionymi na nim ławami i informacyjnymi tablicami rezerwatu. Przy zaporze jest odrestaurowany Łyński Młyn.