Fortyfikacje z II wojny światowej

Fortyfikacje z II wojny światowej są między innymi za Wólką Orłowską, Bolejnami i za Żelaznem. Tych umocnień większość była zbudowana jesienią 1944 r. Pracowała przy ich budowie młodzież z niemieckich organizacji paramilitarnych stacjonująca w Bolejnach w ilości ok. 2000, miejscowa ludność cywilna i jeńcy wojenni z: Polski, Belgii, Francji, Serbii, Włoch i radzieccy oraz robotnicy przymusowi. Wcześniej był bunkier typ B1-19 z 1939 r. przed Bolejnami, za nim schron bojowy. Po lewej za jeziorem wólkowskim jest żelbetonowa palisada przeciwczołgowa. W postaci osadzonych w ziemi metalowych wypełnionych wewnątrz cementem słupów o wysokości 1,5 m i gł. 1 m w odstępach 1 m. Za Żelaznem jest rów przeciwczołgowy a w okopach usytuowane są dwa jednoosobowe bunkry obronne tzw. garnki Kocha. W Żelaznie neogotycki kościół zbudowano z granitu i cegły w 1870 roku a cmentarz ewangelicki z XIX w. Od maja 1946 r. kościół katolicki św. Andrzeja Boboli. W Bolejnach rośnie wiekowe drzewo pomnikowy kasztanowiec na posesji p. Kalinowskich oraz w pobliżu 2 dęby bezszypułkowe – jeden z nich mieści się w piątce największych dębów w Polsce. Wieś Bolejny są pobudowane na pięknym wzniesieniu nad jeziorem Bolejny.