Kościół św. Wojciecha

Kościół św. Wojciecha zbudowano w drugiej połowie XIV wieku, w stylu nadbałtyckiego gotyku. Od 1524 roku odprawiano w nim liturgię ewangelicką. Ściana zachodnia kościoła stanowiła miejski mur obronny. Po wielkim pożarze 30 marca 1664 roku, nabożeństwa odprawiano w kaplicy zamkowej. Wewnątrz kościoła do XVIII wieku dokonywano pochówków bogatszych i znacznych mieszkańców Neidenburga. Rzemieślnicze cechy posiadały swoje imienne miejsca w ławach kościelnych. Ponownie kościół spłonął 5.08.1804 r. Miały w nim francuskie wojska piekarnie i stajnie w 1807 roku. Pomimo pomocy króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III odbudowa kościoła trwała ponad 12 lat, dlatego nabożeństwa odbywały się w ratuszowej sali. Rosjanie zniszczyli artyleryjskim ostrzałem doszczętnie kościół w dniu 22.08.1914 r. Po zajęciu miasta 20.01.1945 r., przez czerwonoarmistów, którzy je podpalili, kościół też doznał uszkodzeń, które naprawiła miejscowa autochtoniczna ludność. W maju 1946 roku wbrew ewangelickim wyznawcom w Nidzicy i okolicy ich kościoły zostały zajęte przez katolików. Kościół posiada piękny sufit kasetonowy koloru żółtego i charakterystyczne empory dla kościołów ewangelickich, by mieścił się cały zbór. W oknach kościoła są wykonane witraże nawiązujące do polskich historycznych, tragicznych wydarzeń. Pierwsze wzmianka w dokumencie lokacyjnym 1381 r. Poświęcenie kościoła 1404 r.